آب انداختن و جداشدگی بتن و روش های جلوگیری از آنها

آب انداختن و جداشدگی بتن و روش های جلوگیری از آنها
در این پست می‌خوانید:
  • در این مطلب ابتدا به تعریف جداشدگی بتن و علل وقوع آن خواهیم پرداخت و در ادامه آب انداختن بتن را تشریح خواهیم کرد، با ما همراه باشید.

    پیشنهاد مطالعه: انواع جمع شدگی بتن و روش های جلوگیری از آن

    جداشدگی در بتن:

    جداشدگی بتن در واقع جدا شدن مواد تشکیل دهنده موجود در بتن از هم است. جداسازی سه نوع دارد:

    1 . جداشدگی دانه های درشت از مخلوط بتن،
    2 . جداشدگی خمیر سیمان از بتن در مرحله خمیری آن.
    3 . جداشدگی آب از مخلوط بتن (آب افتادگی در بتن)

    بتن مخلوطی از سیمان، سنگدانه های ریز و درشت است. بتنی خوب است که تمام ترکیبات آن به درستی برای تشکیل یک مخلوط همگن دسته بندی شده باشند. علت اصلی جداشدگی در بتن، تفاوت در درجه کشش اجزای سازنده است. وزن مخصوص سیمان بین 3.1-3.6 گرم بر سانتی متر مکعب است و وزن مخصوص مجموع ذرات آن نیز بین 2.6-2.7 گرم بر سانتی متر مکعب می باشد. به علت این اختلاف، معمولاً ذرات دچار جداشدگی می شوند.

    جداشدگی بتن

    شکل 1 . جداشدگی بتن

    برخی از عوامل دیگر که باعث ایجاد جداشدگی در بتن می شوند عبارت اند از:

    • حمل مخلوط بتن به مسافت های دور و طولانی نسبت به محل ساخت.
    • مخلوط نسبتاً ضعیف که در آن خمیر کافی برای ایجاد چسبندگی بین مواد وجود ندارد.
    • بتن ریزی از ارتفاع بیش از 1 متر.
    • ویبره کردن بتن به مدت طولانی.

    چگونه می توان جداشدگی بتن را به حداقل رسانید:

    1 . جداشدگی را می توان با حفظ نسبت مناسب مخلوط کنترل کرد.

    2 . با بتن ریزی، حمل، متراکم سازی و پرداخت مناسب

    3 . با استفاده از عوامل جاذب هوا، مواد افزودنی و مواد پوزولانی می توان جداسازی مخلوط را تا حدی کنترل نمود.

    پیشنهاد مطالعه: معرفی انواع افزودنی های معدنی بتن و تاثیر آنها بر بتن

    آب افتادگی در بتن:

    آب انداختن بتن

    شکل 2 . آب انداختن بتن

    آب انداختن بتن نوعی جداشدگی است که در آن آب از مخلوط بتن جدا شده و به سمت بالا حرکت می کند. وزن مخصوص آب کم است، لذا تمایل دارد که به سمت بالا حرکت کند. آب افتادگی معمولاً در مخلوط روان بتن رخ می دهد. فاکتور اصلی برای آب افتادگی در بتن، مقدار بالای نسبت آب موجود در سیمان است. نسبت آب به سیمان بالاتر بتن را تضعیف می کند و منجر به آب افتادگی بیش از حد می شود.

    اگر میزان تبخیر آب برابر با میزان آب افتادگی باشد آب افتادگی در بتن ضرری نخواهد داشت. آب افتادگی نرمال در بتن مضر نیست و کارایی بتن را افزایش می دهد. هنگامی که بتن کاملاً خمیری باشد، آب افتادگی در بتن باعث آسیب جدی نمی شود. با این حال، بتن هنوز در مرحله خمیری است و پس از آن بیشتر فشرده خواهد شد.

    چگونه آب افتادگی بر ثبات بتن تأثیر می گذارد؟

    همانطور که در بالا ذکر شد، در زمان آب افتادگی، آب در بتن به سمت بالا حرکت می کند، گاهی اوقات همراه با این آب، مقدار مشخصی از سیمان نیز همراه با آب به سطح بتن منتقل می شود. هنگامی که بر روی سطح فوقانی بتن با ماله کار می شود، سنگ دانه ها پایین می آیند و خمیر سیمان که به آن شیره بتن می گویند، در سطح بالای آن باقی می ماند. با توجه به شکل گیری شیره بتن، سازه ها ممکن است ظرفیت پوششی خود را از دست بدهند و دوام آنها کاهش یابد. هنگام حرکت آب از پایین به بالا کانال های پیوسته ای تشکیل می شود. به دلیل وجود این کانال ها، بتن نفوذپذیر می شود و پیوند بین سنگ دانه ها و خمیر سیمان سست خواهد شد.

    آب افتادگی در بتن چگونه باید کنترل شود:

    1 . آب افتادگی در بتن با افزودن حداقل مقدار آب در مخلوط بتن کنترل می شود.
    2 . آب افتادگی با استفاده از مواد افزودنی جاذب هوا در ترکیب کاهش می یابد.
    3 . آب افتادگی با اضافه کردن سیمان بیشتر در ترکیب کاهش می یابد.

    منبع : نوشتاری از سایت civilread با ترجمه پوریا نخعی، از مقالات تحلیلی گروه آموزشی 808

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    دیدگاه‌ها ۰
    ارسال دیدگاه جدید