با روش های پایدارسازی گود آشنا شوید
در این پست به معرفی روش های پایدارسازی گود می پردازیم بنابراین با ما همراه باشید.
به طور کلی روش های پایدارسازی گود که به صورت متداول استفاده می شوند به صورت زیر تقسیم بندی می شوند:
- جداره هاي مهاربندي شده توسط المان هاي افقي و مايل (Struts braced wall using wale)
- جداره هاي مهاربندي شده توسط المان هاي كششي (Lagging & soldier beam)
- جداره هاي مهاربندي شده توسط سپر كوبي (Braced sheet pile)
- جداره هاي مهاربندي شده توسط شمع هاي درجا (Bored pile walls)
- جداره هاي مهار بندي شده توسط ديوار ديافراگمي (Diaphragm walls slurry wall)
- جداره هاي مهاربندي شده توسط نيلينگ (Soil nailing)
در ادامه به اختصار به معرفی هر یک از روش های پایدارسازی گود می پردازیم:
مهاربندي جداره ها توسط المان هاي پشت بندهاي افقي و مايل
اين روش ساده براي نگهداري و حفاظت جداره هاي حاصل از گودبرداري و براي جلوگيري از تغيير مكان هاي جانبي در گودهايي با عرض كم در محيط هاي شهري استفاده مي شود.
از معايب اين روش اتلاف قابل توجهي از فضاي كاري داخل گود و محدوديت در بكارگيري ماشين آلات و تجهيزات مورد نياز و همچنين افزايش ريسك برخورد با المان ها و به مخاطره انداختن آنها مي باشد.
مهاربندي توسط المان هاي كششي
از اين روش به عنوان روش متداول در پايدار سازي موقت گود در مناطق شهري استفاده مي گردد.
در اين روش از پروفيل هاي معمول فولادي بصورت ستون هاي پيوسته كه درون خاك فرو برده مي شوند استفاده مي گردد كه تا عمق كف گود اجرا خواهند شد.
فاصله بين المان ها بين 2 الي 4 متر مي باشد به طوريكه بتوان فضاي بين آنها را با الوارهاي چوبي (لارده چيني) پرنمود.
در اين روش از مهارهاي كششي به منظور حفاظت جانبي گود استفاده مي شود و اتصال ما بين ستون ها توسط ميل مهارها و جوشكاري انجام مي شود.
مهاربندي توسط سپر كوبي
در اين روش سپرهای فلزی (Sheet Piles) داخل خاك و جداره گود توسط چكش پنوماتيك و با استفاده از لرزش كوبيده مي شوند و با انواع اتصالات بين خود به يكديگر متصل شده و يك جداره پيوسته را تشكيل مي دهند.
از مزاياي اين روش راحتي در كوبيدن، نصب و بيرون كشيدن آنها است.
این روش از این جهت نسبت به سایر روش ها برتري دارد که مصالح آن مجددا قابل استفاده در پروژه هاي ديگر مي باشد.
همچنين در اين روش به المانهاي افقي و مايل كمتري نياز مي باشد.
بنابراين محدوديت هاي اشغال فضای داخل گود كمتر وجود دارد.
ليكن از جمله معايب اين روش وابستگي به نصب سپرهاي فلزي مي باشند كه در محيط هاي شهري بدليل وجود تاسيسات زيربنايي شهري و ايجاد لرزش و صداي ناشي از كوبش سپرها محدوديت هايي را بوجود مي آورد.
همچنين كوبيدن سپرها در زمين هاي سنگي و يا خاك هاي بسيار متراكم به سختي انجام پذير است و در زمين هاي با شرايط بالا با محدوديت مواجهه مي گردد.
سپر فلزی از روش های پایدارسازی گود
مهاربندي توسط شمع هاي درجا
يكي از روش های پایدارسازی گود و حفاظت جداره ها با شرايط متنوع اعم از زمين سخت، سست و نرم استفاده از شمع هاي درجا مي باشد.
این روش پایدارسازی گود در برخي موارد علاوه بر ايفاي نقش حفاظت جانبي، نقش آب بندي را نيز انجام مي دهد و همواره درصورت نياز بار قائم نيز تحمل مي كند.
مهاربندي جداره ها توسط شمع هاي درجا در موارد زير بعنوان گزينه برتر براي سيستم هاي حفاظت جانبي گود مطرح مي باشند:
- در مواردي كه امكان اجراي سپر فولادي (كوبيدن و نصب) وجود ندارد و يا سختي و تراكم زمين بيش از حد توان سپر كوبي و با دشواري زيادي مواجهه مي باشد.
- در شرايطي كه بدليل وجود آب زير زميني و بالا بودن سطح آن نياز به آب بند بودن جداره مي باشد.
- در موارديكه امكان ايجاد مهارهاي جانبي (كششي) در زير ساختمان هاي مجاور ناشي از گودبرداري وجود ندارد و يا در تلاقي با تاسيسات زير بنايي شهري و مستحدثات زيرزميني (تونل) باشد.
- در مواقعي كه امكان استفاده از سيستم حفاظت گود بعنوان بخشي از سازه اصلي و باربري وجود داشته باشد.
روش هاي مختلف براي اجراي تكنيك هاي شمع هاي درجا وجود دارد و متداولترين آنها عبارتند از:
- روش اول : اجراي ديوار محافظت پيوسته (آب بند)
- روش دوم : اجراي ديوار محافظت ناپيوسته
روش اول : اجراي ديوار محافظ پيوسته (آب بند)
در اين روش ابتدا شمع هايي با بتن پلاستيك يك در ميان حفاري و اجرا مي گردد و سپس با رعايت هم پوشاني شمع هاي اصلي و سازهاي با رعايت احداث جداره زنجيره اي و پيوسته اجرا مي گردد.
روش دوم : اجراي ديوار محافظت ناپيوسته
در مواردي كه توده خاك و سنگ داراي چسبندگي زياد بوده و سطح آب زير زمین پايين بوده مي توان از شمع هاي درجا ناپيوسته و با فاصله استفاده نمود.
در اين روش پایدارسازی گود بدليل چسبندگي بين دانه ها خاك بين شمع ها با وجود پديده قوس خوردگي پايداري جانبي وجود دارد.
با در نظر گرفتن شرايط و پارامترهاي ژئوتكنيكي خاك معمولا حداكثر فاصله محور تا محور شمع هاي اصلي 2 برابر قطر شمع ها مي باشد.
همچنين در اين روش پايداري در برابر نيروهاي جانبي نيز مدنظر قرار مي گيرد.
اين روش در پايدارسازی های كوتاه مدت كارايي داشته و در اثر مرور زمان احتمال هوازدگي بين شمع ها وجود دارد.
در دراز مدت نيز تغيير مشخصات خاك و برخي از پارامترهاي آن مانند از دست دادن آب و يا حالت اشباع پيدا نمودن آن باعث ريزش خاك بين شمع ها شده و براي جلوگيري از آن مي توان از بتن پاشي (شاتكريت) و با بستن مش پوشش لازم را جهت پايداري ايجاد نمود.
مهاربندي توسط ديوار ديافراگمي
يكي ديگر از روش هاي محافظت از جداره گود احداث ديوار ديافراگمي و يا ديوار دوغابی است.
در این روش همزمان با حفاري جهت پايدارسازي جداره ديواره حفاري شده و جلوگيري از ريزشهاي موضعي، از دوغاب بنتونيت استفاده مي شود.
تشكيل بنتونيت در داخل ديواره حفاري شده و نفوذ در لايه هاي دانه اي جداره باعث مي گردد جداره همواره پايدار بماند و سپس بلافاصله پس از رسيدن به عمق مورد نظر آرماتور گذاري شده و در نهايت بتن ريزي مي گردد.
اين روش در زير هسته سدهاي خاكي نيز كاربرد بسيار دارد و از هرگونه نشتي جلوگيري مي نمايد.
استفاده از اين تكنيك در مناطق شهري نيز با محدوديت هاي نظير استفاده از روش مهاربندي افقي، مايل و المانهاي كششي همراه است.
دیوار دیافراگمی از روش های پایدارسازی گود
جداره هاي مهاربندي شده توسط نيلينگ
برای اشنایی با این روش اینجا کلیک کنید.
