با انواع آسفالت حفاظتی و نحوه اجرای آنها آشنا شوید

آسفالت حفاظتی برای غیر قابل نفوذ کردن بستر راه، افزایش مقاومت سایشی و لغزشی آن و نیز بهسازی موقـت رویـه هـای موجود آسفالتی و بتنی مورد استفاده قرار می گیرد. آسفالت های حفاظتی به علت سرعت و سهولت اجرا و نیاز محدود بـه ماشـین آلات و تجهیزات آسفالتی، در مقایسه با آسفالت گرم، بسیار مقرون به صرفه است.

کاربرد انواع آسفالت حفاظتی

کاربرد انواع آسفالت هـای حفـاظتی در صـورت اسـتفاده از قیرهای معمولی بدون مواد افزودنی به ترافیک سبک و متوسط محدود می گردد و هر یک نیز بـه منظـور خاصـی، به شـرح زیـر اجـرا می شود :

1- رویه آسفالت سطحی

در راه هایی که احداث رویه های بتنی یا بتن آسفالتی از نظر فنی و اقتصادی و با توجه به ترافیک موجود و آینده قابل توجیه نیست، بعد از اجرای لایه های زیر اساس و اساس شنی، آن را با یک یا دو لایه آسفالت سطحی روسازی می کنند.

2- افزایش مقاومت سایشی

اجرای آسفالت حفاظتی مقاومت سایشـی راه هـای شـنی را افـزایش مـی دهـد و از کـاهش ضـخامت رویـه شـنی و جـدا شـدن سنگدانه های ریز و درشت آن از بستر راه جلوگیری می کند و در نتیجه دوام و تاب آوری آن را بهبود می بخشد.

3- افزایش مقاومت لغزشی

سطوح آسفالتی قیر زده و لغزنده، به علت فقدان مقاومت لغزشی، به ویژه بعد از بارندگی و هنگام خیس بودن سطح راه و یـا جمـع شدن آب حاصل از نزولات جوی برای استفاده کنندگان از راه، حوادث زیان باری ایجاد می کند. اجرای آسفالت سطحی در ایـن راه هـا موجب افزایش مقاومت لغزندگی و در نتیجه افزایش ایمنی ترافیک می شود.

4- آب بندی رویه راه

ورود و نفوذ هوا و آب از طریق فضای خالی در رویه های آسفالتی حتی برای راه های جدیدالاحداث، از عوامل اصلی آسیب دیـدگی محسوب می شود. اجرای آسفالت حفاظتی روی این سطوح، فضای خالی و حفره های موجود سطحی را مسدود کـرده و از نفـوذ آب و هوا به قشرهای آسفالتی و غیر آسفالتی لایه های روسازی و زیرسازی جلوگیری می کند.

5- روسازی مرحله ای

در راه های با ترافیک کم، می توان در نخستین مرحله اجرای طرح از آسفالت سطحی استفاده کرد و در مراحل بعدی و با افـزایش ترافیک، آن را با لایه های آسفالتی و روکش تقویت کرد. امتیاز استفاده از این روش آن است که قبل از اجرای لایه های بتن آسـفالتی، هرگونه نقص و خرابی ایجاد شده در سطح راه، اصلاح و سپس می توان نسبت به اجرای بتن آسفالتی اقدام کرد.

6- بهسازی راه

رویه های آسفالتی را که به مرور زمان اکسیده و فرسوده شده، ولی نواقص اساسی و سازه ای ندارند، می توان با آسفالت حفاظتی و با صرف هزینه کمتری بهسازی کرد. انجام آسفالت حفاظتی در این موارد و بعد از عملیات اصلاحی و ترمیم از قبیل لکـه گیـری، درزگیـری تـرک هـا، تسـطیح فـراز و نشیب ها و سایر تعمیرات سطحی، قابلیت خدمت دهی را افزایش می دهد و علاوه بـر آن سـطح یکنـواختی را بـرای رویـه راه تـأمین می کند.

7- افزایش خاصیت بازتابندگی رویه راه

سطوح تیره رنگ رویه های سیاه آسفالتی به علت محدود کردن وسعت دید برای رانندگان وسایل نقلیـه در شـب خطراتـی ایجـاد می کند. این نقص عمده با اجرای یک قشر آسفالت سطحی با مصالح شفاف و روشن که به طور صحیح طرح و اجرا شده باشـد مرتفـع می شود. لیکن این بدان مفهوم نیست که عملیات خط کشی و دیگر موارد ایمنی اجرا نشود.

انواع آسفالت های حفاظتی

آسفالت های حفاظتی به شرح زیر تقسیم بندی می شوند و هر یک به منظور خاصی مورد استفاده قرار می گیرند:

• سطحی یک یا چند لایه ای
• سیلکوت ها یا اندودهای آب بند
• مخلوط های آسفالتی قیرابه ای مانند دوغاب قیری و میکروسرفیسینگ
• غبارنشانی و روغن پاشی راه (جلوگیری از گرد و غبار و تثبیت راه های خاکی)

اجرای آسفالت های حفاظتی

1- آماده کردن سطح راه

سطح راه های شنی، آسفالتی و یا بتنی قبل از شروع عملیات آسفالت حفاظتی، آماده سازی می شود تا از هر حیث بـا مشخصـات و نقشه های اجرایی منطبق باشد. آماده سازی شامل مراحل زیر است:

راه های شنی

برای اجرای آسفالت های سطحی یک یا چند لایه ای و یا عملیات غبار نشانی و روغن پاشی بر روی راه های شـنی، معمـولا آمـاده سازی به ترتیب زیر انجام می شود:

1. کلیه نقاط ضعیف سطح راه های شنی باید قبلا مرمت شود.
2. عملیات باید به ترتیبی برنامه ریزی شود که بلافاصله پس از آماده شدن سطح راه و قبـل از عبـور ترافیـک از روی آن، آسفالت سطحی اجرا شود.
3. در صورت عبور ترافیک از روی سطح راه، لازم است این سطح مجدداً شـخم زده شـده و پروفیلـه گـردد و سـپس تـا حـد مشخصات متراکم شود.
4. سطح آماده شده از هر حیث با مشخصات و نقشه های اجرایی منطبق باشد.
5. اندود نفوذی این سطح قبل از عملیات آسفالت سطحی طبق دستورالعمل های فصل ششم نشریه 234 اجرا شود.

برای غبار نشانی و روغن پاشی، هر گونه ناهمواری سطحی و شیارهای طولی و عرضی و نیز فراز و نشیب های موضعی با گریـدر و در صورت لزوم با پخش مصالح مناسب تسطیح و اصلاح شود. شیب های طولی و عرضی لازم برای تخلیه و هدایت سریع آب از سطح راه و جلوگیری از جمع شدن آب تأمین گردد.

راه های آسفالتی

راه های آسفالتی برای اندودهای آب بندی باید به ترتیب زیر آماده سازی شود:

1. کلیه نواقص سطحی رویه آسفالتی باید با آسفالت گرم و یا سرد لکه گیری و اصلاح شود.
2. هر گونه شیارهای طولی و عرضی و تغییر شکل های موجود رویه آسفالتی باید برطرف و اصلاح گردد.
3. قیرزدگی ها باید تراشیده شود.
4. سطح راه باید از گرد و خاک و مواد خارجی کاملا پاک شود و در صورت لزوم با آب شستشو و تمیز گردد.
5. در صورتی که از قیرهای محلول برای قیرپاشی استفاده می شود، سطح راه باید خشک باشد.
6. چنانچه اندودهای آب بندی روی رویه های بتنی اجرا می شود، سطح راه باید بـر اسـاس نقشـه هـای اجرایـی و مشخصات، قبلا پروفیله گردد.
7. چنانچه اجرای رویه، شامل پخش مخلوط های آسفالتی نظیر دوغاب قیری و یا میکروسرفیسینگ باشد، باید قبلا اندود سطحی آن طبق دستورالعمل های فصل ششم نشریه 234 اجرا شده باشد.

2- قیر پاشی

قیر پاشی برای انواع عملیات حفاظتی اعم از آسفالت های سطحی یک یا چند لایه ای و یا اندودهای آب بندی بر روی سطوح شنی و یا آسفالتی آماده سازی شده باید بر اساس فصل ششم نشریه 234 موضوع انـدودهای نفـوذی و انـدودهای سـطحی انجام گیرد. عملیات قیر پاشی باید با قیرپاش که مشخصات کامل آن در فصل ششم ارائه شده است، انجام شود. مقدار قیر پخش شده باید با آزمایش (سینی) کنترل شده و نتیجه آن بیش از 10± درصد با مقـدار طـرح، تفـاوت نداشـته باشد.

پیشنهاد مطالعه : هر آنچه از اندود سطحی و نفوذی در روسازی راه باید بدانید

3- پخش و کوبیدن سنگدانه ها

پخش سنگدانه ها با وسایل مکانیکی انجام می گیرد. قبل از قیرپاشی، کامیون های حامل سنگدانه ها در محل کار آماده مـی شـوند. کامیون پخش سنگدانه ها برای انجام کار به عقب حرکت می کند تا ابتدا سنگدانه ها روی قیر پخش شـود و سـپس چـرخ کـامیون از روی آن عبور کند. سنگدانه ها باید بلافاصله پس از قیرپاشی، روی سطح راه پخش شود. پس از پخش سنگدانه ها غلتـک زنـی بایـد شروع شود تا دانه های مصالح کاملاً به قیر و به سطح راه بچسبد. غلتک زنی نباید پس از عمل آمدن قیر ادامه یابد، زیرا دانه های سنگی در جای خود لق شده و از سطح راه کنده می شود. در صورتی که آسفالت سطحی در دو لایه انجام شـود، موقعی باید اقدام به پخش قیر لایه دوم کرد که قیر لایه اول کاملا عمل آمده باشد. قبل از پخش قیر لایه دوم، باید بـا جاروی مکانیکی، سنگدانه های اضافی لایه اول از سطح راه پاک گردد. این کار بایستی در صبح زود انجام شود که قیـر قشر اول سفت بوده و سنگدانه ها از آن جدا نشود. پس از قیرپاشی لایه دوم، باید بلافاصله سنگدانه ها را طبق آنچه که در مورد لایه اول گفته شد روی سطح راه پخش و عمل غلتک زنی را شروع کرد. عملیات غلتک زنی با غلتک هـای چـرخ لاستیکی باید آن قدر ادامه یابد تا سنگدانه ها کاملاً در قیر و فضای خالی بین سنگدانه های لایه قبلی فرو نشیند. پس از پخش سنگدانه ها و تکمیل عملیات غلتک زنی باید مصالح اضافی را از سطح راه جارو کرد. چنانچه در نقـاطی قیرزدگی ظاهر شود، باید سنگدانه ها روی آن پخش و مجددا متراکم گردد، به طوری که سطح نهایی کـاملا یکنواخـت شود.

4- تهیه و اجرای اسلاری سیل

برای تهیه و پخش این مخلوط آسفالتی از کامیون های مخصوصی که مجهز به سیلوهای جداگانه مصالح سنگی، فیلر، قیرآبه، آب و نیز واحد مخلوط کننده می باشد، استفاده می شود. با توجه به مصالح سنگی، نوع قیر و طرح آزمایشگاهی این آسفالت، بایـد برای توزین مصالح، قیر و آب به نسبت های تهیه شده در طرح و سپس اختلاط آن ها در واحد مخلوط کننده به گونه ای که مخلوط حاصله با مشخصات مورد نظر برابری داشته و روانی و کارآیی لازم را برای پخش در سـطح راه دارا باشـد، تـا بتواند فضاهای خالی و حفره های سطحی بستر موجود آسفالتی را پر کند، اقدام کرد. مخلوط های آسفالتی که به این ترتیـب تهیه می شود توسط دستگاه پخش کننده ای که به انتهای واحد مخلوط کننده و در قسمت عقب کامیون متصل است و با توجه به نوع مخلوط با ضخامت موردنظر در سطح راه پخش می شود. در واقع عمل اختلاط و تهیه و پخش آسـفالت توسـط یـک کـامیون انجـام می گیرد. سیلوهای مصالح سنگی، قیر و آب بعد از مصرف مجدداً پر می شود تا در ادامه عملیات تهیه و پخش، توقفی حاصـل نگـردد.

برای این کار بهتر است که در نزدیک ترین محل اجرای عملیات، قیر و مصالح به مقدار مورد نیاز آماده شده باشد. در محل هایی که امکان پخش با ماشین وجود نداشته باشد، می توان مخلوط را با ماله و وسایل دسـتی، پخـش کـرد. به طـور کلـی اسلاری سیل نیاز به غلتک زدن ندارد، مگر در قسمت هایی که محل دور زدن و سرعت کم ترافیک باشد کـه بایـد بـا غلتـک چـرخ لاستیکی به وزن 5-4 تن و فشار چرخ معادل 3.5 کیلوگرم بر سانتی متر مربع انجام گیرد. ساخت، اجرا و آزمایش های کنترل کیفیت اسلاری سیل باید با مشخصات ASTM D – 3910 مطابقت داشـته باشد.

5- تهیه و اجرای آسفالت میکرو سرفیسینگ

دستگاه های پیوسته

برای راه های اصلی و مسیرهای طولانی، معمولاً دستگاه اختلاط و پخش از نوع بارگیری پیوسته است. در این دسـتگاه هـا عمـل تغذیه مصالح از طریق مخزن تعبیه شده در قسمت جلو دستگاه صورت می گیرد و مصالح و مواد با نوار نقاله به مخزن اختلاط کـه در قسمت عقب و در محل پخش قرار دارد، هدایت می شود. در این ماشین ها مخازن ذخیره سازی مصالح، فیلر، آب، قیرآبه و افزودنـی هـا تعبیه شده است. مصالح و مواد با تسمه نقاله از مخازن مربوطه به میکسر انتقال می یابد و پس از اختلاط مواد در مخلوط کن، آسـفالت امولسیونی تهیه شده به جعبه پخش انتقال و توسط حلزونی های دستگاه در عرض مورد نظر پخش می شود.

دستگاه های منقطع

علاوه بر ماشین های خود کششی با بارگیری پیوسته به شرح فوق، امکان استفاده از واحدهای پخش کامیونی نیز وجود دارد. با این دستگاه ها مصالح و مواد در کارگاه در مخازن محدود دستگاه ذخیره شده و به محل پخش منتقل می شوند. مـابقی شـرایط پخـش و اجرا نظیر دستگاه پخش پیوسته می باشد.

کنترل مواد و مصالح

تجهیزات کنترل وزنی یا حجمی، مقادیر تعیین شده هر ماده را قبل از وارد شدن به مخلوط کن تنظیم می کند. مـواد و مصـالح بـا سیستم توزین یا تعیین حجم دقیق به میزان معین، وارد مخلوط کن می شوند. فقط آب و افزودنی ها ممکن است بر حسب شـرایط هـوا در طول مسیر و به منظور دستیابی به روانی مطلوب و کنترل زمان شکست قیرآبه، وضعیت متغیری داشته باشند.

کالیبراسیون

کالیبراسیون و تنظیم وسایل و تجهیزات برای حصول اطمینان از دقت در نسبت بندی مصالح و مواد، بسیار ضروری اسـت کـه در آغاز هر پروژه و به صورت دوره ای باید انجام شود.

تجهیزات پخش

پرکردن درزها و چاله های کم عمق و تسطیح در جریان پخش آسفالت از طریق خروج مواد بـه صـورت همگـن (کـه بـه کمـک همزن های حلزونی تأمین می شود) و توزیع یکنواخت مخلوط در عرض مورد نظر صورت می گیرد. طول محفظـه کـه در واقـع همـان عرض قابل پخش آسفالت است بر حسب نوع دستگاه بین 2.4 تا 4.2 متر قابل تنظیم است. در انتهای این محفظه که خود به انتهای ماشین متصل است، تیغه ای از جنس لاستیکی یا گونی ضخیم قرار دارد که در حقیقت نقش ماله کشی را انجام می دهد.

محفظه پر کردن شیارها

برای پرکردن شیارها، محفظه های مخصوص طراحی شده است که معمولا دارای اندازه های متفاوت اند. این محفظه ها، برجستگی تاجی شکل ملایمی روی سطح ایجاد می کنند تا بعد از عبور ترافیک اولیه از روی آن، سطحی یکنواخـت و همتـراز بـا رویـه مجـاور به وجود آید. هدف از این طراحی ها این است که ضمن پرشدن شیارها، سطح نهائی راه تراز و یکنواختی قابل قبول داشته باشد.

6- آماده سازی سطح راه

• تمیز کردن

سطح راه باید کاملا تمیز و عاری از هرگونه پوشش رسی و لای و مواد زائد باشد. اگر برای شستشو و تمیز کـردن از آب اسـتفاده شود، کلیه درزها و ترک ها قبل از پخش آسفالت حفاظتی باید خشک و فاقد آب باشند. منهول ها و سایر پوشش های فلزی و غیرفلزی مربوط به تأسیسات زیرزمینی موجود در سطح رویه باید به گونه مناسبی حفاظت شوند.

• اندود سطحی

اگر سطح راه خیلی خشک و یا شن زده بوده و پوشش بتنی یا سنگی داشته باشد، اندود سطحی باید با استفاده از قیر SS یا CSS به نسبت حجمی یک (قیر) و سه (آب) و به مقدار 0.16 تا 0.32 لیتر در متر مربع اجرا شود. آب موجود در قیر انـدود سـطحی قبـل از پخش میکروسرفیسینگ باید کاملاً تبخیر شده و عمل آوری قیر امولسیون به شرایط مطلوب رسیده باشد.

7- شرایط جوی

در شرایطی که دمای محیط و یا دمای سطح راه کمتر از 10 درجه سانتی گراد باشد و یا احتمال یخ زدن میکروسرفیسینگ پخـش شده تا 24 ساعت وجود داشته باشد و یا اینکه بازگشائی ترافیک بیشتر از مدت زمان مناسبی که غالبا یک ساعت اسـت امکـان پـذیر نباشد، پخش آسفالت حفاظتی مجاز نیست. ضمنا وقتی که دمای محیط یا دمای سطح راه کمتـر از 7 درجـه سـانتی گراد ولـی در حـال افزایش باشد اجرای عملیات حفاظتی بلامانع است.

8- اجراء و ساخت

• پوشش و تأمین بافت سطحی

آسفالت های میکروسرفیسینگ باید پوشش کامل سطح روسازی را تأمین کرده و سطحی صاف با تاب لغزشی مناسب ایجاد نماید. برای دستیابی به این منظور، سطح نهایی کار باید عاری از هرگونه رگه ها و شیارهای فاقد برش خوردگی، موج های طولی و عرضـی و سایر معایب باشد، ضمن آنکه با پوشش کامل درزهای طولی و عرضی، یکنواختی سطح و آرایش مطلوب آن تأمین گردد.

• روانی مخلوط و مقدار پخش

وقتی که مخلوط آسفالت حفاظتی ریزدانه به محفظه پخش وارد می شود، باید استقامت و روانی دلخواه را داشته باشد. اگـر مخلـوط خیلی سفت باشد ممکن است در محفظه پخش زودتر از موعد مقرر عمل آمده و در نتیجه زیر دستگاه پخش به صورت خط افتاده (شیار شیار شده) اجرا شود و اگر خیلی روان باشد، موجب جدا شدگی سنگدانه ها شده و قیر امولسیون به کناره راه جریان پیدا کند.

• چین خوردگی و موج های متوالی

چین خوردگی ها یا موج های متوالی شامل پستی و بلندی های عرضی هستند که در سطح روسازی با فواصل منظم ظاهر می شوند و علل بروز آن ها می تواند موارد زیر باشد:

1. اجرای لایه در ضخامت خیلی نازک و یا پخش مخلوط به مقدار خیلی کم
2. سرعت زیاد پخش مواد
3. استفاده از تیغه ماله کشی معیوب در جعبه پخش (تیغه های لاستیکی عملکرد بهتری دارند)

• درزهای اتصال

درزهایی که ممکن است پس از اجرای آسفالت حفاظتی ایجاد شوند، شامل ترک های طولی و عرضی مربوط به قطـع عملیـات و شروع آن است که در محل، به صورت درزهای طولی یا عرضی ظاهر می شوند. برای جلوگیری از بروز ایـن درزهـا، شـرایط زیـر بایـد رعایت شود:

1. درزهای اتصال طولی با خطوط مجاور باید با هم پوشانی حداقل 5 میلی متر اجرا شوند.
2. برنامه ریزی اجرای خطوط به گونه ای باشد که محل هم پوشانی دقیقاً در محور وسط و زیرخط کشی های جـدا کننـده خطـوط ترافیکی واقع گردد تا چرخ های وسایط نقلیه کمتر از محل های اتصال طولی عبور کنند.
3. در محل های شروع عملیات لازم است نوارهای مقوایی، پارچه ای یا فلزی کشیده شوند تا پخش آسـفالت در ایـن نقـاط نیـز همگن با طول مسیر باشد.

• لبه های کنار آسفالت

کیفیت ساخت لبه کناری آسفالت به نحوه عملکرد و دقت در اجرای عملیات بسـتگی دارد. سـاخت لبـه هـا بایـد بـا میخ کـوبی و نوارگذاری اجرا شده و از پخش آسفالت به صورت چشمی اجتناب شود. کناره های آسفالت بایـد در طـول خطـوط عبـوری یکنواخـت و یکدست بوده و عرض پخش نیز به صورت یکنواخت و ثابت در طول مسیر اجرا شود. به طور کلی از نظر اجـرای صـحیح و قابـل قبـول، لبه ها نباید بیش از 50± میلی متر در هر 30 متر طول، اختلاف عرضی داشته باشند.

شکل 1 – مشخص کردن لبه های آسفالت با میخ

• پرکردن شیارهای طولی

تجربه پرکردن شیارهای طولی جای چرخ ها در رویه های آسفالتی با استفاده از میکروسرفیسینگ، روش متــداولی اسـت. جـدول 1 که از آئین نامه ASTM D – 6372 موضوع طرح و اجرای این آسفالت حفاظتی اقتباس شده است، می تواند به عنوان راهنما برای پرکردن شیارهای طولی کاربرد داشته باشد.

جدول 1 – راهنمای پرکردن شیارهای طولی

استاندارد فوق توصیه می کند کـه بـه ازای ضـخامت اجرایـی معـادل هـر 2.54 سـانتی متر بایـد 3.2 تـا 6.4 میلی متـر بـه ضـخامت میکروسرفیسینگ افزوده شود تا سطح رویه بعد از تراکم ناشی از عبور ترافیک با سطوح مجاور در یک تراز قرار گیرد.

9- اجرای غبارنشانی و روغن پاشی

غبارنشانی و روغن پاشی در سطح راه های شنی و خاکی محدود به پخش قیر می باشد. در عملیات روغن پاشی سطح راه در شرایط خاص (رویه ناهموار)، اختلاط قیر با مصالح موجود توسط گریدر انجام می شود تا یک قشر آسفالتی غیر قابل نفوذ و هموار ایجاد کنـد. بستری که با این روش تثبیت می شود، ممکن است طی سال های دوم یا سوم نیز نیاز به قیرپاشی مجدد داشته باشد کـه بهتـر اسـت برنامه ریزی شود.

محدودیت های فصلی

اجرای عملیات آسفالت های حفاظتی در فصول مناسب و گرم سال انجام می گردد، لذا محدودیت هـای مربـوط بـه حـداقل دمـای محیط، دمای سطح راه و نیز شرایط جوی زمان اجرای کار به شرح زیر باید رعایت شود:

1. برای آسفالت های سطحی یک و یا چند لایه ای و نیز اندودهای آب بندی شامل پخش قیر و سنگدانه هـا و نیـز عملیات اجرایی دوغاب قیری، حداقل درجه حرارت سطح راه باید 15 درجه سانتی گراد باشد.
2. آسفالت های حفاظتی محدود به پخش قیر شامل اندود آب بندی بدون سنگدانه ها، باید در شـرایطی انجـام شـود کـه دمـای محیط حداقل 15 درجه سانتی گراد باشد. عملیات غبارنشانی و روغن پاشی سطح راه ضرورتاً در هوای گرم (تابستان) انجام می شود.
3. آسفالت های حفاظتی که با قیرابه اجرا می شوند، در شرایطی که احتمال بارش در حین اجرای کار یا بلافاصله و تا حداقل 12 ساعت بعد از آن وجود داشته باشد، اجرا نمی شوند.
4. اندودهای آب بندی باید در شرایطی اجرا شود که علاوه بر رعایت دمای محیط، بستر راه نیـز کـاملا خشـک باشـد، جـز در موردهایی که از قیرابه ها استفاده می شود که رطوبت سطح راه مانع انجام عملیات نخواهد بود.

کنترل ترافیک

کنترل ترافیک و سرعت آن در دوام آسفالت های حفاظتی از اهمیت خاصی برخوردار است و به شرح زیر رعایت می شود.

آسفالت های سطحی و اندودهای آب بندی

الف – بعد از اجرای هر یک از لایه های آسفالت سطحی و یا اندودهای آب بندی تا عمل آمدن کامل قیـر، بایـد از عبـور وسـایل نقلیه ممانعت شود. در صورتی که عبور این وسایل بلافاصله بعد از اتمام غلتک زنی و یا قبل از گیرش نهایی و سفت شدن قیر، اضطراری باشد سرعت ترافیک باید به 10 تا 30 کیلومتر در ساعت (برحسب مورد) محدود شود.

ب – چنانچه آسفالت سطحی و یا اندودهای آب بندی در راهی که زیر عبور ترافیـک قـرار دارد انجـام شـود، از راه هـای انحرافـی استفاده می شود و یا این که عملیات در نصف عرض راه انجام می گیرد.

آسفالت های اسلاری سیل و میکروسرفیسینگ

عبور و مرور وسایل نقلیه از روی این آسفالت ها تا قبل از گیرش، تثبیت و عمل آمدن نهائی مجاز نیست.

غبارنشانی و روغن پاشی

از عبور وسایل نقلیه از سطح قیرپاشی شده راه برای عملیات غبارنشانی و روغن پاشی حداقل تا قبل از 48 ساعت باید ممانعـت به عمل آید. هرگاه عبور و مرور اضطراری باشد، باید قیر کاملاً به جسم راه نفوذ کرده و خشک و عمل آمده باشد و در صورتی که قبـل از تأمین شرایط فوق، بازکردن مسیر به روی ترافیک ضروری باشد، لازم است روی سطح قیرپاشی شده، ماسه پخش شود.

منبع: نشریه ۲۳۴ – روسازی آسفالتی راه های ایران