معایب گچ کاری در ساختمان و روش های ترمیم آنها

در این مقاله 6 مورد از معایب گچ کاری در ساختمان را برمی شماریم سپس در ادامه روش های ترمیم هر یک از این معایب را مورد بررسی قرار می دهیم، با ما همراه باشید.

انواع معایب گچ کاری

1 . ترک های غیر سازه ای

2 . ترک های سازه ای

3 . عدم چسبندگی

4 . عدم سختی

5 . انبساط گچ

6 . ترکیدن گچ

علل و روش های ترمیم انواع معایب گچ کاری

علل و روش های ترمیم معایب گچ کاری در ساختمان به شرح زیر می باشد :

1 . ترک های غیر سازه ای

ترک های غیر سازه ای یا سطحی، شبکه ای از ترک های ریز هستند که معمولاً به صورت یک الگوی شش ضلعی، با ابعاد بین 5 و 75 میلی متر در هر شش گوشه می باشد. معمولاً بسیار کم عمق هستند و در عمق گچ گسترش نمی یابند. این ترک ها معمولاً در اثر استفاده بیش از حد سمباده با یک مخلوط غنی (با مقدار سیمان بالا) و یا با استفاده از شن و ماسه حاوی مقدار بیش از حد گرد و غبار رخ می دهند.

ترک ها اغلب در عرض چند ساعت در گچ دیوار رخ می دهند و ممکن است به سختی قابل مشاهده باشند تا اینکه گرد و غبار یا رطوبت باعث مشخص شدن آنها شود. ترک های سطحی از اهمیت کمی برخوردار هستند، با گذشت زمان باز و بسته نمی شوند و می توان با استفاده از رنگ با کیفیت آنها را پوشاند.

علل از دست دادن بیش از حد رطوبت اولیه عبارت اند از:

1 . تبخیر، اگر دیوار از خورشید و باد محافظت نشود.

2 . مکیده شدن به داخل دیوار، چون آجر جاذب بوده و آنها مرطوب نشده اند.

3 . استفاده از شن و ماسه ای که به شدت بد دانه بندی شده و فاقد مصالح ریزدانه می باشند.

4 . هنگامی این نوع ترک ها مشخص می شوند که گچ هنوز حالت خمیری دارد. این ترک ها را می توان با پرکننده های اختصاصی پر و رنگ آمیزی کرد. همچنین بافت پارچه ای و شیشه ای می تواند در طول نقاشی استفاده شود.

ترک خوردگی غیر سازه ای زمانی رخ می دهد که مقدار بیش از حد آب از گچ در ساعت اول از دست رفته و در نتیجه به صورت ترک حاصل از جمع شدگی پلاستیک رخ می دهد. نقشه ترک خوردگی می تواند به دلیل انقباض پلاستیکی به صورت ترک افقی در گوشه ها و بین پنجره تشکیل شود.

ترک حاصل از جمع شدگی در اثر از دست دادن رطوبت پس از سخت شدگی گچ می باشد. گچ همیشه کوچک خواهد شد و ترک زیاد می شود که در فواصل نزدیک توسعه می یابند. گچ هایی که سیمان زیاد و یا ماسه بی کیفیت دارند، نیاز زیادی به آب برای جلوگیری از توسعه ترک ها دارند. گچ در لایه هایی که بیش از حد ضخیم بوده نیز تمایل به ترک خوردگی دارد. این ترک ها به طور معمول پایدار هستند و می توان آنها را با بتونه پر و سپس رنگ آمیزی کرد.

2 . ترک های سازه ای

برخی ترک ها در گچ زمانی قابل مشاهده است که ترک خوردگی در دیوار باشد. این اتفاق می تواند به دلیل حرکات پای سازه، گسترش رطوبت یا خشک شدن انقباضی ساروج، یا جنبش حرارتی سقف ایجاد شود. این نوع از ترک ها اغلب به صورت خطوط عمودی یا افقی و یا به صورت خطوط مورب می باشند و ممکن است کاملاً ناخوشایند باشند. عرض ترک اغلب با تغییر فصل تغییر خواهد کرد.

از آنجا که این ترک سرچشمه در دیوار دارد و نه در گچ، اندود گچ و سیمان تعمیری، بی اثر است. یک متخصص باید علت ترک خوردگی را تعیین و اقدامات اصلاحی را توصیه کند. مثلاً ممکن است شامل تغییرات ساختاری که در اثر جابجایی در اتصالات، ترک تغییر می کند، باشد. مفاصل قابل مشاهده را می توان با نوار پوششی در یک طرف اتصال یا به وسیله درزبند الاستومری، ثابت کرد. در شکل 1 نمونه ای از ترک های سازه ای نشان داده شده است.

شکل 1 . ترک سازه ای در گچ

3 . عدم چسبندگی 

از معایب گچ کاری می توان به عدم چسبندگی آن اشاره کرد. عدم چسبندگی در گچ اغلب به صورت یک صدای تو خالی از سطح شنیده می شود. گچ تمایل به عدم چسبندگی به دیوار دارد به این دلیل که پوسته خارجی گچ در معرض هوا به سرعت کوچک خواهد شد. این موضوع به ویژه در لایه های بیش از حد ضخیم گچ صادق است. از آنجا که عدم چسبندگی به طور کلی در اثر آماده سازی نامناسب بستر می باشد، مهم است که مطمئن شوید که پیوند بین گچ و دیوار به خوبی صورت گرفته است. این کار با انجام موارد زیر صورت می گیرد :

1 . تمیز کردن دیوارهای گرد و خاکی یا روغنی به طور کامل.

2 . مرطوب کردن دیوار در حد مناسب.

3 . استفاده از دوغاب سیمان قبل از گچ کاری.

4 . استفاده از اتصالات مایع و سپس عمل به توصیه تولید کننده.

5 . سطوح کوچک عدم چسبندگی، قابل توجه نیستند، اما سطوح بزرگتر باید برداشته شده و جایگزین شوند.

در شکل 2 به نمونه ای از عدم چسبندگی گچ پرداخته شده است.

شکل 2 . عدم چسبندگی از معایب گچ کاری

4 . عدم سختی

هیچ نشانه ای از پوشش سخت و یا مقاوم گچ وجود ندارد و هیچ راه قابل اعتمادی برای اندازه گیری آن وجود ندارد. ارزیابی اغلب توسط خراش دادن سطح با یک جسم سخت و تیز، مانند یک پیچ گوشتی یا یک کلید انجام می شود و نتیجه کاملاً وابسته به فرد ارزیاب است. اغلب بهتر است که از گچ کمی ضعیف تر استفاده شود که احتمال ترک خوردگی و یا چسبندگی بیش از حد در آن کمتر است. با این حال، گچ بسیار ضعیف قادر به مقاومت در برابر عوامل شدید نخواهد بود. به طوری که مقاومت در برابر نفوذ آب کاهش خواهد یافت. همچنین در صورتی که از رنگ با کیفیت پایین استفاده شده باشد، تمایل به رشد خزه در آنها وجود دارد. گچ رنگ نشده را می توان با محصولات متیل متاکریلات به کار برد. این مواد ممکن است سختی را تا حدی افزایش دهند.

چهار علت شایع برای نرم شدگی گچ به شرح زیر است :

1 . سیمان ناکافی

2 . استفاده از شن و ماسه حاوی مقادیر بیش از حد گرد و غبار

3 . استفاده از ترکیب کم آب

4 . خشک شدن سریع به دلیل گچ کاری در آفتاب کامل یا باد

5 . انبساط

انبساط شامل تورم، نرم شدن، ترک خوردگی و ورقه ورقه شدن گچ می شود. در شرایط مرطوب، سولفات گچ با خمیر سیمان پرتلند واکنش می دهد و سبب افزایش حجم گچ می شود. تنها راه حل در این مورد، حذف و یا جایگزین کردن گچ است.

6 . ترکیدن

ترکیدن قطعات مخروطی گچی در اندازه های متفاوت صورت می گیرد که به دلیل حضور ذرات آلاینده در مخلوط است که سبب واکنش با رطوبت هوا شده و گسترش حفره در گچ می شود. آلاینده ها معمولاً دانه ها، دیگر مواد آلی و ذرات سوخته آهک مرده است. هنگامی که علت حذف می شود، سوراخ را می توان با پرکننده های اختصاصی پر و رنگ آمیزی کرد.

پیشنهاد دانلود : مراحل ساخت ساختمان بتنی با عکس

منبع :

ترجمه نوشتاری از سایت civilblog.org توسط نیما اصغری، از مقالات تحلیلی ترجمه شده توسط گروه آموزشی 808